آنچه از پوشش بنا در زمان حاضر بر جاست، یک جفت قوس هلالی با نقطه بیضی است، در راستای محور اصلی تالار، راهروی کم عرض تونل مانندی سراسر طول تالار را از زیر طی میکند که از منتهیالیه غربی، راهروی هم عرض دیگری بر آن عمود میشود و ورودی اصلی راهروی زیرین در جبهه شرقی، زیر ایوان اصلی استنخستین بار در سال ۱۹۱۳میلادی «ژاک دومورگان» فرانسوی این آتشکده و سازههای پیرامون آن را مرمت کرد. این بنا در سال ۱۹۳۳توسط باستانشناس آمریکایی به نام اریک اشمیت مورد کاوش و حفاری قرار گرفت و اخیراً دکتر فیروزه شیبانی از ایران کار حفاری آن را پیگیری کردهاست.[